Vandaag in de papieren versie van De Telegraaf een schokkende reportage over het enorme aantal fouten en afwijkingen (van onbenullig tot zeer ernstig) dat de afgelopen veertien jaar tijdens en na dna-onderzoek werd ontdekt. Verder ook de rampzalige gevolgen die de blunders soms hebben en reacties van verbijsterde deskundigen.

Het vergde jaren procederen om de documenten van het staatslab in handen te krijgen. De nu openbaar geworden registraties zijn door het NFI geanonimiseerd, zodat niet duidelijk is om welke strafzaken en misdrijven het gaat. Ook zijn namen van medewerkers en merknamen weggehaald.

In het meldingsoverzicht (zie de links rechts bij dit verhaal) staan fouten en afwijkingen die het lab vanaf 1997 tot en met 2010 vaststelde. Zoals ‘contaminaties’: missers waardoor dna van bijvoorbeeld een dader vermengd raakt met dat van een NFI-medewerker, slachtoffer of andere dader. ‘Een match met de eliminatiedatabank’ houdt in dat een spoor gecontamineerd is met dna van NFI-personeel. Een ‘match of hit met de databank’ – waarmee bizar genoeg ook wordt misgekleund - betekent dat een spoor overeenkomt met een verdachte of ander spoor.

Bij ‘monsterverwisselingen’ belandt dna door fouten van de ene in de andere zaak. Afwijkingen van QOL-documenten betekent dat werkvoorschriften niet zijn gevolgd. Veel fouten worden afgedaan als incident, bij een veel kleiner aantal past het NFI de werkwijze aan. Stukken van overtuiging (svo’s) zijn moordwapens, kleding of schoenen van slachtoffers en andere voorwerpen vanaf plaatsen delict.

Omdat het NFI geaccrediteerd is volgens internationale ISO-normen houdt het interne audits (controles) door eigen personeel. Verder krijgt het jaarlijks externe audits door de Raad voor Accreditatie. Ook die verslagen staan op onze website.

Overigens wijst onderzoek uit dat de verstrekte stukken niet compleet zijn. De Telegraaf is opnieuw bij de rechter in beroep om alle gegevens in handen te krijgen.

Bron: De Telegraaf, 10-09-11

De man, die momenteel nog in de tbs-kliniek Veldzicht zit, werd destijds veroordeeld voor onder meer de mishandeling van twee willekeurig gekozen, hem onbekende vrouwen, huis- en lokaalvredebreuk en een winkeldiefstal. Hij was schizofreen en drugsverslaafd en werd ontoerekeningsvatbaar verklaard, waarop in de regel de tbs-maatregel volgt.

Tbs kan alleen worden opgelegd voor misdrijven waarop een gevangenisstraf van vier jaar of meer is gesteld. In de zaak van deze verdachte gold dat alleen de diefstal. De tbs mag in zo'n geval niet langer dan vier jaar duren. Alleen bij geweldsdelicten mag een opgelegde tbs na vier jaar worden verlengd. Tbs wordt met twee jaar en soms met één jaar verlengd.

De laatste verlenging in het geval van Dusan van R., waarover de rechtbank zich woensdag uitsprak, vond plaats in april 2009. Ook toen leed de man nog aan een complex van psychopathologische aandoeningen en was er bovendien sprake van voortschrijdende dementie. De rechtbank die zich toen over de verlenging boog, achtte het gevaar dat de man opnieuw de fout in zou gaan als hij op vrije voeten zou komen onaanvaardbaar hoog.

Schadevergoeding

De advocaat van Dusan van R. vindt dat zijn cliënt voor een schadevergoeding in aanmerking komt. „Dat lijdt geen twijfel”, meldde raadsman, Rutger Lonterman woensdag. De komende tijd wordt onderzocht hoe hoog de schadeclaim zal worden.

Volgens Lonterman hebben sinds 1993 minstens 30 rechters en 10 officieren van justitie met de zaak van Dusan R. te maken gehad. „Kennelijk heeft men sinds 1993 nimmer onderzocht of de wet wel mogelijkheden bood de tbs van Dusan van R. te verlengen”, aldus Lonterman.

De advocaat geeft toe dat ook hij in eerste instantie niet doorhad dat zijn cliënt onterecht tbs had. Lonterman stond Van R. in 2009 al eens bij toen het om verlenging van de tbs-maatregel ging. De advocaat kwam pas onlangs achter de fout en kaartte de kwestie op 8 juni aan bij de rechtbank Amsterdam die zich toen opnieuw over verlenging boog.

Het is niet duidelijk of en zo ja wanneer Van R. daadwerkelijk vrijkomt, aldus Lonterman. De tbs loopt in elk geval door tot de beslissing van de rechter onherroepelijk is en er is nog een termijn van 14 dagen waarin het Openbaar Ministerie hiertegen in beroep kan gaan. Die periode moet worden afgewacht.

Verder is de man er psychisch zo slecht aan toe dat hij niet zelfstandig zou kunnen leven. „Mijn cliënt is dementerend. Er zal een andere voorziening nodig zijn, maar dat hij onterecht in een tbs-kliniek zit, is duidelijk”, aldus de raadsman. Door zijn geestelijke toestand heeft Van R. nooit zelf de juistheid en duur van de tbs kunnen aankaarten.

Bron: De Telegraaf, 22-06-11

Het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) heeft nu vastgesteld dat er geen DNA van de veroordeelde Vlissinger is aangetroffen op het moordwapen, schrijft de PZC. Daarbij rijst de vraag of de juiste dader vastzit.

Het stoffelijk overschot van Ilona Toth werd in 2008 achter een grafsteen in de bosjes van de begraafplaats in Vlissingen gevonden. Toth werd tot tweemaal toe met een marmeren grafrand op haar hoofd geslagen. Vervolgens werd ze weggesleept en werd haar lichaam achter een grafsteen verstopt.

Tijdens de rechtszaak waren al twijfels over het DNA-bewijs. Het zoeken naar bruikbare DNA-sporen werd bemoeilijkt vanwege het slechte weer op de dag van de moord en de sporen die wel werden gevonden, konden volgens het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) net zo goed van een ander zijn geweest.

De rechtbank besloot B. toch te veroordelen op basis van steunbewijs en de daderkennis van B. Zo vond de rechtbank het opvallend dat hij met Toth, op wie hij verliefd was, brieven schreef en haar veelvuldig opbelde, op de bewuste zondag na 11.57 uur plotseling niet meer belde.